Gonda, juli 2020

Nou, daar zitten we dan

Vlak na mijn vorige blog barstte de coronacrisis los. Ik zag de bui al hangen en ben, nog voor de lockdown van kracht ging, begonnen met volledig thuiswerken. Dat blijf ik ook doen tot tenminste september en waarschijnlijk ook nog wel daarna. Dat heb ik al besproken met mijn werkgever.

Ik vind het niet erg om thuis te zitten en te werken, daar heb ik niet echt moeite mee, maar het was natuurlijk wel ontzettend raar om het hele land in lockdown te zien. Mijn vriend kon zijn stage op school niet meer afmaken en moest zijn lessen thuis, online, volgen. Naast mijn collega’s miste ik mijn vrienden en familie het meeste; dat ik bijvoorbeeld niet meer in het weekend naar mijn vrienden kon om Dungeons & Dragons te spelen. Dat spelen we nu online. We spelen zelfs vaker dan normaal. Hartstikke leuk natuurlijk, maar het is wel echt anders dan samen rond de tafel zitten.

De hele dag overspoeld worden met coronanieuws is niet goed voor je gemoedstoestand. Want hoewel ik wel op de hoogte van alles wilde blijven, was al dat nieuws net een vloedgolf die je niet kon ontlopen. Ik maakte me ontzettend zorgen over mijn eigen gezondheid en het risico om het coronavirus op te lopen. Ook zat mijn halfjaarlijkse controle eraan te komen en ik wist niet of die wel door zou kunnen gaan. Gelukkig kon ik begin juni gewoon naar het ziekenhuis voor de fibroscan en de bloedtesten en bleken gewoon goed te zijn. Vorig jaar liet de fibroscan zien dat ik vet op mijn lever had, maar dat is nu helemaal weg. Daar ben ik echt superblij mee. Ook mocht ik stoppen met Ursofalk. Altijd fijn als je een medicijn niet meer hoeft in te nemen.

Eind juli moet ik wel naar de dermatoloog. Het is voor controle omdat ik nu al drie jaar lang Azathioprine slik, maar het is wel de eerste keer dat ik daar naartoe moet. Dus toch wel spannend. Soms grapt mijn vriend dat ik eigenlijk praktisch in het ziekenhuis woon, omdat ik er zo vaak moet zijn. Daar moet ik ook wel om lachen, want ik ben het inmiddels zo gewend om naar het ziekenhuis te gaan.

Nu nog wennen aan het nieuwe normaal.