In de achtbaan

Op sterven liggen. Mijn beeld daarbij was altijd dat dit een kortdurend proces is. Geliefden staan in een kring om je bed te wachten tot je je laatste adem uitblaast. Iedereen wacht in stilte tot de dood intreedt.

Maar mijn vader ligt inmiddels een week op sterven. Ten minste, dat denk ik. Vorige week vrijdag was de situatie dusdanig ernstig dat ik hals over kop naar mijn ouderlijk huis ben gegaan. Inmiddels zijn we zes dagen verder en is hij zelfs een beetje opgeknapt. Hij eet weer wat meer, is bij de tijd en heeft een lijstje opgesteld met boeken die hij nog wil lezen. En dat terwijl we dachten dat hij het weekend niet door zou komen.

Maar ondanks deze onverwachte opleving denk ik dat hij al een week op sterven ligt. Hij komt zijn bed niet meer uit en slaapt veel. Wat mij het meest opvalt, is zijn huid. Die is strakker geworden en de kleur is anders. Het is ook iets in zijn uitstraling, iets waar ik de vinger niet op kan leggen, waardoor ik het gevoel heb dat hij stervende is. Mijn vader was bovendien nooit zo van de emotionele gesprekken, maar de afgelopen week heb ik een paar gesprekken met hem gehad over ons, onze band en over zijn naderende dood. Voorheen was dit onbespreekbaar, maar kennelijk wil hij, nu het nog kan, dingen kwijt.

We gunnen hem een zachte dood zonder lijdensweg. En toch zijn we elke keer, dat we bij hem gaan kijken, bang dat we hem overleden in bed aantreffen, terwijl dit voor hem de meest ideale situatie zou zijn. Als hij slaapt, betrap ik mezelf erop dat ik hem niet aan durf te raken en dat ik eerst luister of hij nog ademt. Zo ja, dan is er, ondanks de uitzichtloosheid van de situatie, opluchting. En als ik licht in zijn slaapkamer zie branden, voel ik de spanning in mijn lijf afnemen. Terwijl dat natuurlijk niks zegt – je kan ook met het licht aan overlijden.

Het stervensproces blijkt dus in ons geval vooral een emotionele achtbaan waarbij je tussen hoop en vrees balanceert. Hoop dat hij rustig inslaapt. Vrees dat hij dat daadwerkelijk doet.

maaike-1

Maaike

28 november 2017

Deel dit artikel:

Contactgegevens

Van Boetzelaerlaan 24 J
3828 NS HOOGLAND
Tel: 085 - 27 34 988
E-mail: ofni.[antispam].@leverpatientenvereniging.nl
KvK: 40535249
Bank: NL 44 INGB 0000 361 038
ANBI: 808313472

Volg ons op

 
 

De NLV is verbonden aan:

 

De NLV is lid van:

easl-classic
 
Logo eurordis
nvh-logo 2
 
logo-world-hepatitis-alliance-small2
ern-ern-rare-liver-logo
 
patientenfederatie-nederland-logo-thumb2

ESPGHAN